-
The road to the battle
Zondagochtend 23 juni
In de vroegste uurtjes staan ze allemaal klaar voor vertrek. De kleine oogjes van de slaap nog zichtbaar, maar allemaal met veel zin om de lange reis naar Oostenrijk te maken. Met maar 1 doel. Donderdag the battle te rijden.
De materialenbus met de powervrouwen Marloes en Marjo zijn klaar voor vertrek en gaan een half uur voor ons uit rijden.
Altijd handig want dan weet je zeker als je als laatste aankomt dat die bus al uitgepakt is.
De overige twee bussen vertrekken een half uurtje later maar om 4:30 zijn we allemaal onderweg.
Na een paar stops gemaakt te hebben en een reis zonder verdere oponthoud arriveren we in het hotel.
Lex, Marc, Marcel, Terry en Isis arriveren om even voor 16 uur. En de andere bus met Rik, Carlo, Laura, Karin en Esther is er om 16:15 uur. En wat worden we weer warm onthaalt door de organisatie van the battle.
Even acclimatiseren, spullen naar de kamers brengen en dan de koppen bij elkaar om even te vertellen wat er allemaal te wachten staan.
19 uur diner en om 20:30 worden we officieel welkom geheten bij de 10e editie van de HandbikeBattle.
Klein feestje die avond nog en op naar bed want om 7:30 aanwezig zijn bij het ontbijt.
Maandag 24 juni
De dag van de bochten. Ja het is vroeg maar wacht de dag van de battle maar af die is nog vroeger in de ochtend vertellen we de bikers als ze net uit bed zijn.
Na rustig te ontbijten zoeken we alle spullen bij elkaar om deel te nemen aan de bochten training gegeven door Mitch Valize. Wie kent hem niet. Tweevoudig Paralympisch kampioen en meerdere keren road world championship en Europees kampioen.
De materialen bus rijdt alles naar het stuwmeer. Daar in de bike geklommen te zijn vertrekken naar de andere kant van het stuwmeer waar de clinic zal starten. Onderweg daarheen rijdt Marcel lek. Ja ook dat hoort erbij. Wachtend op ANWB man Rik om de band te plakken zodat we de tocht kunnen voortzetten.
En ja hoor allemaal de clinic afgesloten met een gouden griffel.
Om nog even wat hoogtemeters te pakken stappen we in de bus om gezamenlijk te lunchen op de gletsjer om daarna ’s middags allemaal even iets te doen voor jezelf.
Na het avondeten is de pub quiz er. Goed voorbereid (lees voornamelijk Rik en Laura) gaan we er met het volste vertrouwen er tegenaan. Marjo onze speciale troef die als luistervink alle andere teams afgaat speelt zo ook nog wat antwoorden door.
Maar alsof we het al wisten, gezien de teamnaam HelioHeroes2, belanden we op de tweede plaats. Hierbij is de eerste prijs al binnen.
En was het een geslaagde dag!
Dinsdag 25 juni
De dag van Nederland-Oostenrijk. De dag starten we met een half uurtje later aan het ontbijt. We gaan deze ochtend starten vanaf het hotel. Fietsen naar de tolpoort toe om daar de weg te vervolgen naar het vee rooster. Dit is de eerste verzorgingspost tijdens de battle. De zon schijnt. De sfeer zit er goed in en allemaal zijn ze er klaar voor.
Terry start iets eerder want hij heeft nog online zijn laatste tentamen. Buddy Marloes is er helemaal klaar voor om hem te vergezellen.
Na een goede start is iedereen onderweg naar het vee rooster. Wat een spanning op Karin haar gezicht. Nu zonder motertje omhoog. Maar dat maakt helemaal niks uit. Die armen draaien en draaien als een motor met trotse Lex erachter Meerdere teams komen we onderweg tegen en je hoort bij verschillende teams de muziek uit de boxjes schallen. Wat een sfeer!
Aangekomen bij het vee rooster is iedereen blij. Weer een hobbel weg richting de grote dag.
En voor Terry twee hobbels op 1 dag. Hij heeft zijn tentamen gehaald en door naar zijn 3e jaar van zijn opleiding.
En dan die wedstrijd. Het hele hotel kleurt oranje. Overal staat in het hotel lekkere hapjes, tentjes met drank en een groot scherm voor de wedstrijd. En wat een wedstrijd. Wij als team waren goed te zien want die witte zweetband kan natuurlijk niet missen bij ons.
Helaas hadden we allemaal een andere uitslag gehoopt. Maar dit kon de pret niet drukken. Het feestje ging nog even door met de Oostenrijkse fanfare en schietclub die nog even een demonstratie gaven. Gelukkig schoten ze in de lucht.
Woensdag 26 juni
De dag voor de grote dag. Ooh wat is iedereen blij het ontbijt is weer een half uurtje later dus ook wat meer slaap kunnen maken. En dat is te zien.
Er staat een rustige planning voor de boeg. Om 10 uur groepsfoto in de bike en daarna achter het hotel even rustig een pendeltraining. Alle materiaal nog even testen, de armen losdraaien en het koppie leegmaken. Ook nu scheen het zonnetje weer. En maakte we er mooie ochtend van. Maar natuurlijk niet zonder materiaalpech. Isis was heerlijk aan het trainen toen op de terugweg naar het hotel de ketting brak. Gelukkig hebben we hier onze mannen van frontline en de bike staat nu helemaal nieuw en gemaakt te wachten op morgen.
Na de lunch gaan de buddy’s zelf even fietsen. Want ook wij hebben de berg bedongen. Ieder op zijn eigen tempo en hoever je wilde gaan. Maar bij ons alle rees alleen maar de vraag wat doen we ze aan!? Want echt wat een beproeving wordt het.
Maar iedereen is er klaar voor en op naar morgen.
Voor vanavond nog even de peptalk en dan op tijd naar bed want het wordt een spannende lange dag voor iedereen.
Vergeet niet te kijken via de livestream.
Helioheroes.
Woendagavond 26 juni de dag voor de grote dag
En dan is de avond aangebroken. De avond voor the battle. Op het terras buiten hebben we nog even de peptalk. Daarna heeft ieder even tijd voor zichzelf en gaan we richting diner.
Helaas hebben we daar minder leuk nieuws. In een gezamenlijk besluit met Isis, ouders en begeleiding is er voor gekozen om dat Isis niet start morgen. Een moeilijke beslissing voor haar, maar ze weet dat dit een goede beslissing is voor haar en het team.
Ook het team staat hier achter en vind het moedig van Isis dat ze dit besloten heeft.
De buddy’s komen nog even bij elkaar om alles voor morgen door te spreken en daar is dan die geweldige facetime speech van René. Met mooie woorden spreekt hij ons nog even live toe via de telefoon. We heffen het glas en gaan naar bed. Want de battle staat te wachten in de vroege uurtjes.
Donderdag 27 juni de dag The Battle.
Het is vroeg en met gezonde spanning verschijnen de Heroes aan het ontbijt. De laatste voorbereidingen worden getroffen, lunchpakketten bereid, fietsen nagelopen en we zijn klaar om te gaan.
Karin vertrekt iets eerder met Lex richting de start. En ze vraagt zich af waarom het zo zwaar gaat……. Ja soms maak je een Marceltje. De parkeerrem zat er nog op en dan wordt het altijd wat zwaarder dat fietsen. Marcel weet daar alles vanaf .
De rest van de Heroes vertrekken 15 minuten later en fietsen ontspannen naar de start toe. Aangekomen bij de tolpoort kom je meteen in extase. Wat een sfeer hangt er nu al. Er galmt muziek uit de speakers, aan de kant van de weg staan de kinderen van het dorp al met hun vlaggetjes te zwaaien en de speaker praat alles aan elkaar. Wij buddy’s praten onze vier Heroes nog even toe. En dan gaan wij achter de tolpoort staan om alle deelnemers te zien vertrekken. Het startschot valt en de weg naar de finish is ingezet. Daar gaan ze dan 21 kilometer klimmen met 900 meter hoogteverschil.
Het weer is wisselvallig. Hier en daar regen en zon. Temperatuur is lekker en alle vier zijn goed bezig.
In elke bocht hangt een mooie sfeer! Al die mensen die je aanmoedigen het is te mooi voor woorden. Terry komt als eerste Hero over de finish gevolgd door Marcel, Karin en Laura. Deze toppers hebben het gehaald en worden met luid geschreeuw en applaus binnengehaald.
Maar even een extra woordje voor Karin. Karin was vorig jaar uitgeroepen tot The Rookie of the Year. Dit houdt in dat je het jaar daarna altijd weer mee doet en de prijs aan de nieuwe rookie uitdeelt. Vorig jaar ging Karin met de e-bike omhoog. Een hele prestatie, dit jaar hadden we een nieuwe uitdaging. Zonder elektrische ondersteuning omhoog. En ze heeft het geflikt. Zonder ondersteuning, geheel zelf heeft ze die finish gehaald.
Wauw wat zijn wij trots op onze HelioHeroes. Ze hebben een top prestatie geleverd. De stemming zit er goed in en er kan een mooi feestje gebouwd worden.
Terug in het hotel is iedereen moe maar voldaan. Aan het diner hangt een goede sfeer en we proosten op de dag en de week. Wat zijn we trots allemaal.
Eigenlijk is het eindfeest pas op vrijdagavond, maar donderdagavond wordt er al flink gefeest. Al die blije gezichten daar doe je het voor.
En natuurlijk zijn wij de HelioHeroes niet als we er niet voor zorgen dat het feestje nog even doorgaat tot in de vroege uurtjes. Daar waar we de JBL box van READE kunnen hacken is de DJ HelioHeroes aan de beurt. En de voetjes komen los van de vloer. Gelukkig hoeven we niet vroeg aan het ontbijt te zijjn.
Vrijdag 28 juni The day after.
De dag na de wedstrijd. Geen tijd mee om aan het ontbijt te verschijnen, geen trainingen die gepland staan. Maar gewoon een dag voor jezelf. Enige verplichting die dag is verschijnen op het eindfeest om 21.00 uur.
Toch verschijnt iedereen lekker fris aan het ontbijt en wordt er nog even nagepraat over de wedstrijd voordat we alle onze eigen weg inslaan.
Terry gaat een dagje met zijn ouders op stap. Innsbruck staat op de planning en het eten van een hele goede plpizza. Laura, Karin en Marcel gaan lekker hun gangetje in het hotel en pakken hun rust.
De buddy’s vertrekken gezamenlijk om een mooie wandeling te maken in de bergen. Even uitkijken op het dal en samen alles afsluiten. Na een wandeling van 2 uur gaan Marc, Carlo en Marjo nog even naar de gletsjer, Lex en Marloes werken nog even hun tint bij bij het zwembad en Rik en Esther rijden nog even naar het dorp verderop voor de laatste boodschappen.
En dan begint het eindfeest in het thema oranje. De enige avond waarop je niet kan zien bij welk team je hoort.
De sfeer zit er goed in. Mooie prijzen worden er uitgedeeld en Karin geeft haar Rookie prijs af aan een geweldige nieuwe rookie.
En dan worden we alsnog 8e van de 13 teams die meededen. Trots!!!!!!
Het feest barst los! Iedereen is in zijn nopjes en het dak gaat eraf. Het was een mooie week met mooie prestaties en aan alles komt een eind. Zo ook aan deze avond en deze week. Want morgen gaat de wekker retevroeg omdat we om 7.00 uurvertrekken naar huis.
Weltrusten
Zaterdag 29 juni de terugreis.
Ja en dan gaat die wekker voor de laatste keer deze week.
Nog een keer gezamenlijk ontbijten.
En om 7.00 uur vertrekken de drie bussen van HelioHeroes weer terug naar Nederland.
De reis verliep soepel en zo rond 19.00 uur zijn we allemaal gearriveerd op Heliomare. Alle auto’s worden volgeladen met de bikes en tassen. De vele knuffels worden gegeven want het is tijd voor afscheid en afsluitng.
Het was weer een mooie uitdaging en reis. Wat hebben we weer veel geleerd van elkaar en we kunnen alleen maar trots zijn op dit team.
De 10e editie zit erop en in 2025 zijn we terug. Save the date HandbikeBattle donderdag 26 juni 2025.
Met lieve groet van de HelioHeroes!
-
Interview Noordhollands Dagblad
In de krant van 20 juni staat een uitgebreid interview met Marcel en Isis. Bekijk hier het hele artikel in pdf.
-
HelioHeroes in de Ardennen: Een Avontuur op drie Wielen
Beste collega’s van Heliomare,
Afgelopen weekend beleefden onze HelioHeroes een onvergetelijk avontuur in de prachtige Ardennen. Gewapend met hun handbikes trotseerden ze de heuvels, genoten van het adembenemende landschap en werkten samen om maar liefst 35 kilometer af te leggen met 650 hoogtemeters. Het was een prestatie van formaat, en het weer zat gelukkig ook mee!
De Tocht
De route voerde ons door dichte bossen, langs kabbelende beekjes en over kronkelende paden. De HelioHeroes trapten zich een weg omhoog, hun spieren gespannen en vastberadenheid in hun ogen. De handbikes gaven hen de vrijheid om de natuur te verkennen en tegelijkertijd hun grenzen te verleggen.
Samen Sterk
Wat dit avontuur extra bijzonder maakte, was de teamgeest. Onze HelioHeroes moedigden elkaar aan, deelden tips en strategieën en motiveerden elkaar om door te zetten. Samen vormden ze een onverslaanbaar team, waarin iedereen zijn of haar steentje bijdroeg.
Het Weerzien
Na de inspannende tocht was er tijd voor ontspanning. We genoten van een welverdiende avondmaaltijd met uitzicht op de bossen. De zon scheen fel, de vogels floten en de lachende gezichten van onze HelioHeroes waren het mooiste bewijs van een geslaagd weekend.
Trots en Dankbaarheid
Wij buddy’s zijn super trots op onze HelioHeroes. Wat een doorzettingsvermogen, moed en positieve energie hebben jullie. Een inspiratie voor ons allemaal. Op naar de battle in Oostenrijk!
T-shirts en statiegeld
Naast de receptie hebben jullie misschien al onze handbike gezien met een t-shirt erbij. Dit t-shirt is gemaakt en ontworpen door 1 van de Helioheroes. Wil jij ook zo’n gaaf shirt kopen dat kan voor €15,- dit kan je betalen door de QR-code die er hangt en je maat shirt kan je dan vragen bij de receptie. Ook staat er onder de handbike een bak waar 0,5l flesjes of blikjes in gezameld word, al het opgehaalde geld daarmee gaat naar de Helioheroes. Dus heb jij nog een mooi feestje gehad bewaar je blikjes of flesjes en lever ze in om ons de berg op te krijgen.
Met sportieve groet,
De buddy’s van de Helioheroes