Karin
Ik ben Karin Lijbers, 60 jaar. Sinds 2015 woon ik in Limmen. Werk 3 dagen in de week als onderwijsondersteuner in het Spaarne Gasthuis. Daar verzorg ik samen met twee collega’s de administratie en informatie voor de geneeskunde studenten die in het SGF een coschap komen lopen, zo’n 1400 per jaar.
Ik fietste al een tijdje met een aankoppelbike. Toen ik in 2019 uitgenodigd werd voor de informatieavond van de HandbikeBattle was ik meteen enthousiast. Door een complicatie na een operatie kon ik toen niet mee, maar vorig jaar ging het los. De voorbereiding was pittig, maar een geweldige ervaring. Teamtrainingen, samen met een buddy, fitness, het weekend in de Ardennen, alles. En dan die week in Oostenrijk. Overweldigend, onvergetelijk. En… op de avond van de prijsuitreikingen werd ik overdonderd met de prijs Rookie of the Year. Er zit alleen een nadeel aan zei de presentator… “Je moet volgend jaar weer”. Ik was alleen maar blij! Het is zo mooi om aan dit evenement mee te kunnen doen, om te ervaren dat je meer kan dan je denkt. Dat veel doet met je zelfvertrouwen en je motiveert om sportief te blijven. Het samen doen en delen is ook een mooie ervaring. Maar goed, dit jaar ga ik dus weer de uitdaging aan, maar nu proberen de berg te beklimmen zonder ondersteuning. Ik heb er zin in…
Laura
Ik ben Laura, 39 jaar en woon in Lisse met mijn man, 3 kinderen en onze 2 katten. Sinds twee jaar heb ik een dwarslaesie en vorig jaar heb ik voor het eerst meegedaan aan de Handbikebattle. Helaas viel mijn buddy toen vlak voor vertrek naar Oostenrijk uit, waardoor we niet samen de Battle konden aangaan. Daarom ben ik heel blij dat ik dit jaar in de herkansing mag om nogmaals mee te gaan naar Oostenrijk (maar nu met mijn eigen buddy!)
Ik heb er erg veel zin in, we hebben weer een leuk team bij elkaar dus de sfeer zit er alvast goed in!
Isis
Ik ben Isis, 20 jaar oud en kom uit Driehuis. Ik doe mee aan de HBB omdat ik heel graag zelfvertrouwen wil krijgen en ook om anderen te laten zien dat het mogelijk is ongeacht je beperking/achtergrond. Ik wil mensen ermee inspireren dat ze het waard zijn en om hun eigen dromen na te jagen. Niks kan je tegenhouden. Ga ervoor, eenmaal op de berg kan niks je uitmaken meer. Ik hou zelf heel erg veel van muziek luisteren, dat is mijn uitlaatklep vaak wanneer ik alleen ben en voornamelijk Taylor Swift.
Terry
Wie ben ik?
Terry, tegen de tijd van de Battle 21 jaar en een spontane, sportieve gozer! Ik studeer hbo bedrijfskunde en ben ook aan het trainen voor de triatlon.
Waarom doe ik mee?
Na in 2018 een dwarslaesie te hebben opgelopen is de Battle een prachtige manier om mijn grenzen te verleggen en letterlijk en figuurlijk naar de top te klimmen. Met deze uitdaging wil ik ook laten zien hoeveel er mogelijk is als je in een rolstoel zit.
Let’s go!
Marcel
Mijn naam is Marcel Piloo, geboren en getogen in het bruisende Amsterdam op 25 december 1967. Al ruim 30 jaar deel ik mijn leven met mijn lieve vrouw, met wie ik de prachtige stad heb verruild voor het pittoreske Purmerend. Samen hebben we een zoon van 23 die op zich zelf woont in Amsterdam.
Mijn levenspad nam een onverwachte wending in 2003, toen ik een operatie aan mijn epedimoon onderging. Helaas resulteerde dit in een incomplete dwarslaesie TH6/7, waardoor ik rolstoel gebonden ben. Ondanks de uitdagingen die dit met zich meebracht, heb ik altijd geprobeerd mijn optimisme en doorzettingsvermogen te behouden.
Een groot deel van mijn leven stond in het teken van mijn passie voor bloemen. Voor meer dan 30 jaar heb ik met trots mijn eigen bloemenzaak in Amsterdam gerund. Het was een plek vol kleur, geur en vreugde, waar ik de mooiste bloemcreaties met liefde voor mijn klanten maakte.
Helaas kwam er in 2022 een abrupt einde aan mijn bloemrijke onderneming door een ongelukkige val. Tijdens deze val braken mijn scheenbeen en kuitbeen, en dit leidde tot een langdurig herstel. Na intensieve revalidatie bleek dat ik niet meer op het niveau was om mijn bloemenzaak voort te zetten zoals voorheen.
Desondanks heb ik besloten mijn passie voor uitdagingen voort te zetten. Na mijn revalidatie heb me aangesloten bij de Helioheroes, waar ik samen met een team de uitdaging aanga om mijn kracht en doorzettingsvermogen te tonen tijdens de handbikebattle in Oostenrijk . Het is een nieuwe weg die me energie geeft en me de mogelijkheid biedt om nieuwe doelen te stellen en te bereiken.
Daniël
Hoi, ik ben Daniël en dit jaar ga ik de uitdaging aan met de HandbikeBattle in Oostenrijk. Waarom ik meedoe? Nou, dat heeft twee grote redenen. Allereerst, sinds mijn dwarslaesie anderhalf jaar geleden, werk ik hard om in vorm te blijven. Deze Battle is het perfecte doel om naar toe te werken.
Daarnaast biedt de HandbikeBattle mij de kans om te ontdekken hoe ik mijn beperkingen kan aanpakken buiten de plekken die ik ken.
Ik kan niet wachten om samen met mijn team van Heliomare die berg op te gaan en onszelf echt te testen. Dit avontuur is meer dan alleen sport, het is een persoonlijke reis die ik vol enthousiasme aanga.
